Problem płytkiego oddychania dotyczyć może obu płci i każdej grupy wiekowej. Przyczyny płytkiego oddechu mogą być banalne, jak np. zbyt obcisłe ubrania, ograniczające ruchy oddechowe brzucha i klatki piersiowej. Zdarza się on też podczas zdenerwowania, stresu, ataku paniki, hiperwentylacji. Płytki i szybki oddech (o częstości

Świst oddechowy (świszczący oddech) to dźwięk powstający podczas przepływu powietrza przez zwężone drogi oddechowe. Może on być słyszalny podczas wdechu lub podczas wydechu powietrza. Występuje zarówno u dzieci, jak i dorosłych, a także u osób starszych. Świszczący oddech w nocy, po wysiłku fizycznym, a nawet w spoczynku, może być objawem różnego rodzaju schorzeń. Zdarza się, że pojawia się także przy przeziębieniu. Jakie są przyczyny świstu oddechowego oraz co robić, gdy wystąpi? Spis treściŚwiszczący oddech u dzieckaŚwiszczący oddech - rodzajeŚwiszczący oddech - przyczynyŚwiszczący oddech - co robić? Świst oddechowy (świszczący oddech) może mieć także charakter mieszany, co oznacza, że będzie słyszany zarówno podczas wdychania, jak i wydychania powietrza. Świszczący oddech może mieć różne nasilenie, czyli od słyszalnego podczas osłuchiwania słuchawką lekarską, aż po głośne świsty, które każdy może usłyszeć. Świszczący oddech u dziecka Świszczący oddech jest objawem, który występuje najczęściej u najmłodszych dzieci. Im młodsze dziecko, tym większa predyspozycja do zwężenia światła oskrzeli ze względu na budowę anatomiczną. Drogi oddechowe małego dziecka są krótkie i wąskie, szkielet krtani, tchawicy i oskrzeli jest cieńszy, bardziej wiotki i łatwo się zapada, a bogate ukrwienie i duża liczba gruczołów śluzowych sprzyjają wytwarzaniu dużej ilości wydzieliny. Poza tym dziecko nie potrafi efektywnie kasłać. Niedojrzałość układu odpornościowego sprzyjają zwężeniu dróg oddechowych i powstawaniu świstów oddechowych. Świszczący oddech - rodzaje Świst wdechowy (tzw. stridor) pojawia się w przypadku zwężenia górnych dróg oddechowych na poziomie gardła, krtani lub górnej części tchawicy. Świst wydechowy (tzw. wheezing) pojawia się natomiast przy zwężeniu dolnych odcinków dróg oddechowych, takich jak dolna cześć tchawicy, oskrzela i oskrzeliki. Świszczący oddech - przyczyny Świst oddechowy nie jest objawem charakterystycznym dla jednej choroby. Może towarzyszyć wielu schorzeniom - od zwykłych infekcji dróg oddechowych aż po choroby przewlekłe, jak np. astma. Infekcje to zdecydowanie najczęstsza przyczyna świszczącego oddechu u dzieci. Większość infekcji dróg oddechowych prowadzących do świstów jest wywołana przez wirusy. Najczęściej występuje wirusowe zapalenie krtani, zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli lub oskrzelików. Infekcje bakteryjne prowadzące do świstów występują znacznie rzadziej. Przyczyną świszczącego oddechu może być: Astma - nawracające świsty mogą mieć różne nasilenie. U niektórych chorych są wyraźniej słyszane przy wysiłku fizycznym lub zmianie temperatury otoczenia. Ciało obce w drogach oddechowych - zdarza się u dzieci, gdy do dróg oddechowych trafi mała zabawka lub pokarm. U dorosłych częściej dochodzi do zakrztuszenia się jedzeniem. Świszczący oddech pojawia się w takich przypadkach nagle. Warto pamiętać, że może być groźny dla życia. Wady rozwojowe - przyczyną świszczącego oddechu jest zwykle wrodzona wiotkość krtani, tchawicy lub oskrzeli, rozszczep podniebienia, przetoka między przełykiem a tchawicą, ucisk z zewnątrz (np. przez nieprawidłowe naczynie, wady serca). W takich przypadkach świsty oddechowe są obecne od urodzenia i mają stałe nasilenie. Reakcje alergiczne - mogą wystąpić po lekach, pokarmach, po użądleniu przez pszczołę lub osę. Świszczący oddech pojawia się szybko, ponieważ w krótkim czasie dochodzi do znacznego zwężenia dróg oddechowych. Taka sytuacja może zagrażać życiu. Guzy w drogach oddechowych - mogą mieć charakter łagodny lub złośliwy. Świst oddechowy nasila się wraz z rozrostem guza. Zaburzenia odporności - to także częsta przyczyna świstów oddechowych, ponieważ osoba z obniżoną odpornością jest bardziej podatna na wszelkiego typu infekcje. Choroby przewlekłe - świsty oddechowe mogą mieć związek z poważnymi schorzeniami, jak: mukowiscydoza rozstrzenie oskrzeli pierwotna dyskineza (zespół nieruchomych rzęsek) rzęsek refluks żołądkowo-przełykowy zaburzenia połykania choroby śródmiąższowe płuc oparzenia dróg oddechowych zaburzenia o charakterze nerwowo-mięśniowym zaburzenia funkcji strun głosowych W chorobach tych świszczący oddech nie jest głównym objawem, lecz towarzyszy innym, niekiedy ciężkim objawom choroby podstawowej. Świszczący oddech - co robić? Jeżeli przyczyna nagłego wystąpienia u dziecka świszczącego oddechu nie jest znana, konieczna jest wizyta u lekarza. Kiedy świstom towarzyszy duszność lub gdy świszczący oddech pojawił się po aspiracji ciała obcego, ukąszeniu przez owada czy spożyciu pokarmu, interwencja lekarska jest konieczna. Należy wtedy niezwłocznie wezwać pogotowie. Jeżeli świsty towarzyszą infekcji potwierdzonej przez lekarza i nie pojawiają się inne niepokojące objawy (głównie duszność), można leczenie prowadzić w warunkach domowych. Osoba, która ma świszczący oddech z powodu infekcji powinna przebywać w pomieszczeniu dobrze nawilżonym, dużo pić i przyjmować leki zalecone przez lekarza. Gdy świsty nasilają się u osoby przewlekle chorej, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Być może potrzebna będzie zmiana dotychczas stosowanego leczenia. W stanach nagłych najważniejsze jest udrożnienie dróg oddechowych. Przy zaostrzeniu astmy niezwłocznie podaje się leki rozszerzające oskrzela. Gdy powodem świstów jest reakcja alergiczna, chory musi dostać adrenalinę. Kiedy dojdzie do aspiracji ciała obcego do dróg oddechowych wykonuje się pilną bronchoskopię, aby usunąć przedmiot z dróg oddechowych. Jeżeli świszczący oddech nie wymaga pilnej pomocy medycznej, należy przeprowadzić badania, które wyjaśnią przyczynę świstów oddechowych. Lekarz zwykle zbiera szczegółowo wywiad, osłuchuje pacjenta, a następnie zleca stosowne badania. Może zalecić badanie krwi - morfologia, gazometria, badania biochemiczne. Ważnym elementem stawiania diagnozy są badania obrazowe, w tym RTG klatki piersiowej, tomografia komputerowa, a przede wszystkim spirometria, która ocenia wydolność oddechową. Przeczytaj także: Zaburzenia oddychania mogą być objawem choroby. Przyczyny zaburzeń oddychania Astma steroidooporna - przyczyny i leczenie Dychawica sercowa - przyczyny, objawy, leczenie Stan astmatyczny - objawy, leczenie, pierwsza pomoc Dziennikarka od ponad 40 lat zaangażowana w popularyzację edukacji zdrowotnej. Laureatka wielu konkursów dla dziennikarzy zajmujących się medycyną i zdrowiem. Otrzymała m. in. Nagrodę Zaufania „Złoty OTIS” w kategorii „Media i Zdrowie”, Wyróżnienie Św. Kamila przyznawane z okazji Światowego Dnia Chorego, dwukrotnie „Kryształowe Pióro” w ogólnopolskim konkursie dla dziennikarzy promujących zdrowie oraz wiele nagród i wyróżnień w konkursach na „Dziennikarza Medycznego Roku” organizowanego przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia. Sonda Czy regularnie wykonujesz ćwiczenia oddechowe?

Forum: Mam z dzieckiem taki problem Mam problem. A może tylko mnie się wydaje, że to problem…. Moja 5-cio miesięczna córeczka od kilku dni zaczęło notorycznie wstrzymywać oddech. Na początku robiła to tylko wtedy jak czyściłam jej nosek lub kremowałam buźkę. Obecnie robi to notorycznie. Jak ja przewijam, przebieram czy podnoszę. Nawet leżąc w łóżeczku i bawiąc się wstrzymuje powietrze. Przeraża mnie jej zachowanie. Nie wiem czy nie robi sobie tym krzywdy, czy jest to bezpieczne i w ogóle jej zachowanie jest bardzo zastanawiające. Moja mama mówi, że to jej fanaberia i na pewno z tego wyrośnie, ale ona czasami tak długo wstrzymuje, że aż robi się czerwona a ja musze ją łaskotać lub inne zabiegi dokonywać aby wypuściłą powietrze i zaczęłą oddychać. I tak w kółko. Tylko jak śpi to oddycha równomiernie. Lekarka w tym nie zauważyła nic niepokojącego ale ja się boję. Może któraś z was miała podobny przytpadek z dzieckiem i mnie uspokoi lub naprowadzi co to oznacza. Będę wdzięczna. Pozdrawiam weekendowo i czekam na odpowiedzi z dużą niecierpliwością. Małgosia z Mili

Duszność określa się jako subiektywne odczucie trudności z oddychaniem. Gdy u dziecka pojawia się dyskomfort oddechowy lub uczucie braku powietrza, można zaobserwować u niego przyspieszony oddech oraz rytm serca. Co powoduje duszności u dzieci i w jaki sposób można je leczyć? Co robić, gdy dziecko odczuwa trudności z oddychaniem? Duszność (łac. dyspnoe) jest subiektywnym odczuciem trudności z oddychaniem i objawia się przyspieszeniem oddechu i częstości pracy serca, a także pracą dodatkowych mięśni oddechowych, co jest widoczne jako zaciąganie przestrzeni międzyżebrowych, ruchy skrzydełek nosa oraz dołka jarzmowego. Duszność u dziecka może być objawem chorób układu oddechowego, ale także dolegliwości układu krążenia, nerwowo-mięśniowego, chorób metabolicznych, otyłości lub cukrzycy. Duszność u niemowląt i dzieci – czym jest? Duszność u dziecka jest indywidualnym odczuciem trudności w oddychaniu i charakteryzuje się przyspieszeniem oddechu i częstości pracy serca, obecnością zmian osłuchowych świadczących o utrudnionym przepływie powietrza przez drogi oddechowe, uruchomieniem dodatkowych mięśni oddechowych oraz zasinieniem skóry i błon śluzowych. Duszność jest wynikiem dysproporcji pomiędzy ilością dostarczanego tlenu do organizmu a jego aktualnym zapotrzebowaniem. W zależności od aktywności pacjenta, czasu trwania objawów oraz pozycji ciała, w której występują objawy, wyróżniamy następujące rodzaje duszności u dzieci: duszność ostra – pojawia się nagle lub rozwija się szybko, występuje np. w napadzie astmy oskrzelowej lub dostania się ciała obcego do dróg oddechowych, duszność przewlekła – trwa dłużej niż 4–8 tygodni i występuje zazwyczaj u osób przewlekle chorych np. w przypadku nowotworów płuc, wad wrodzonych serca, duszność wdechowa – trudności w nabraniu powietrza, występuje w przypadku zwężenia światła dróg oddechowych np. tchawicy czy dużych oskrzeli, obecności ciał obcych, podgłośniowym zapaleniu krtani, duszność wydechowa – utrudniony wydech, występuje w chorobach zapalnych płuc, odmie, niedodmie, duszność spoczynkowa – objawy duszności występują w spoczynku, duszność wysiłkowa – w przypadku dużej duszności występuje podczas nawet małego wysiłku np. chodzenia, duszność, która pojawia się w pozycji leżącej i ustępuje po przyjęciu pozycji siedzącej (orthopnoe) – występuje w lewokomorowej niewydolności serca, chorobach wątroby. Należy pamiętać, że uczucie nieznacznej trudności z oddychaniem może wystąpić u dzieci po bardzo intensywnym wysiłku fizycznym lub w sytuacji stresowej. Zazwyczaj objawy w tych sytuacjach ustępują po odpoczynku albo uspokojeniu się. Duszności u dziecka – co może je powodować? Duszność u dziecka jest objawem niedostatecznej ilości tlenu dostarczanego do organizmu w stosunku do aktualnego zapotrzebowania. Może się pojawić w chorobach układu oddechowego, układu krążenia, chorób neurologicznych, metabolicznych lub na skutek urazów. Do najczęstszych przyczyn duszności u dziecka należą: infekcje dróg oddechowych – zapalenie płuc, podgłośniowe zapalenie krtani (krup wirusowy u dzieci), zapalenie oskrzeli lub oskrzelików, zapalenie krtani, astma oskrzelowa, obecność ciała obcego w drogach oddechowych, wady wrodzone serca lub płuc, anemia, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, nadczynność tarczycy, odma opłucnowa, niedodma, obecność płynu w opłucnej, choroby nerwowo-mięśniowe (miopatie, botulinizm), zaburzenia lękowe, zaburzenia metaboliczne (cukrzyca, odwodnienie, zatrucia, sepsa), choroby nerek i wątroby. Polecane dla Ciebie akcesoria zł akcesoria zł syrop, suchy kaszel, podrażnienie, prawoślaz zł syrop, kaszel, kaszel suchy zł Objawy duszności u dzieci – jak rozpoznać? Duszność u dzieci zazwyczaj współwystępuje z innymi objawami choroby podstawowej, np. w zaostrzeniu astmy oskrzelowej duszności towarzyszy świszczący oddech oraz suchy kaszel u dziecka. Natomiast w infekcji dróg oddechowych oprócz trudności z oddychaniem może pojawić się gorączka u dziecka, mokry kaszel i katar. Do objawów duszności u dziecka zaliczamy przyspieszenie częstości oddechów oraz rytmu serca, trudności w mówieniu, widoczną pracę dodatkowych mięśni oddechowych (wciąganie międzyżebrzy i dołka jarzmowego, poruszanie skrzydełkami nosa), zasinienie skóry i błon śluzowych. U młodszych dzieci występują trudności w karmieniu polegające na częstym ronieniu przerw przez dziecko podczas jedzenia oraz zasinienie wokół ust. Starsze dzieci z dusznością zazwyczaj zgłaszają uczucie niepokoju, przyjmują pozycje siedzącą, podpierając się na rękach oraz mówią w sposób przerywany. Zdarza się też słyszalny świst oddechowy zwłaszcza w przypadku astmy lub zadławienia się ciałem obcym. Leczenie duszności u dziecka Leczenie duszności u dziecka zależne jest od przyczyny, która spowodowała trudności w oddychaniu oraz ich nasilenia. Należy pamiętać, że w przypadku nagłego wystąpienia objawów duszności dziecko powinno zostać zbadane przez lekarza, który określi przyczynę oraz zaleci dalsze postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne. W postawieniu rozpoznania przyczyny duszności istotne jest określenie okoliczności oraz pory dnia pojawienia się trudności z oddychaniem, czasu ich trwania, nasilenia oraz obecności objawów towarzyszących. Istotnym badaniem wykonywanym dziecku z dusznością jest pomiar liczny oddechów oraz częstości pracy serca, a także saturacji, czyli wysycenia hemoglobiny tlenem, który wykonuje się pulsoksymetrem. Jest to badanie niebolesne, polega na założeniu na palec czujnika, który odczytuje wysycenie hemoglobiny tlenem. U dzieci z nieznaną przyczyną duszności lub narastającymi trudnościami z oddychaniem można wykonać dodatkowe badania takie jak morfologia krwi, równowaga kwasowo-zasadowa czy RTG klatki piersiowej. Jeśli przyczyną duszności u dziecka jest infekcja dróg oddechowych można zastosować inhalacje z leków rozszerzających oskrzela lub glikokortykosteroidów. Natomiast w przypadku zaostrzenia astmy oskrzelowej należy zmodyfikować dotychczasowe leczenie. W przypadku dużej duszności oraz obniżonej saturacji konieczne może być podanie tlenu, stosując maskę podobną do tej wykorzystywanej w inhalacjach. Natomiast jeśli stwierdzi się obecność ciała obcego w drogach oddechowych, wskazane jest wykonanie bronchoskopii i usunięcie ciała obcego. Postępowanie w przypadku wystąpienia duszności u dziecka Jeśli u dziecka występują objawy znacznej duszności, należy pilnie skontaktować się z lekarzem, który po zbadaniu dziecka zaleci właściwe do przyczyny objawów postępowanie. Do sposobów łagodzących objawy duszności u dzieci należą nawilżanie i ochładzanie powietrza w pokoju malucha, a w przypadku infekcji z katarem – dbanie o drożność nosa. Należy pamiętać także o odpowiednim nawodnieniu dziecka, zwłaszcza w trakcie infekcji przebiegającej z wydzieliną w drogach oddechowych, gdyż to będzie wpływało na rozrzedzenie wydzieliny i ułatwi jej odkrztuszenie. Jeżeli dziecko ma rozpoznaną astmę oskrzelową i wystąpi u niego napad duszności, należy niezwłocznie podać lek rozkurczający oskrzela zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Duszność, która pojawia się nagle, zwłaszcza u młodszych dzieci, budzi podejrzenie aspiracji ciała obcego. W tej sytuacji należy małe dziecko ułożyć głową w dół i wykonać kilka uderzeń dłonią ułożoną w łódkę w plecy w okolicę międzyłopatkową. U starszych dzieci uderzenia można wykonać w pozycji stojącej pochylonej do przodu. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Zaburzenia łaknienia u dzieci – co robić, gdy dziecko jest niejadkiem? Zaburzenia łaknienia u dzieci, objawiające się obniżonym apetytem lub wybiórczością pokarmową, mogą mieć rozmaite przyczyny. Mogą być stanem fizjologicznym, niewymagającym leczenia (często dotyczy to dzieci w wieku od 1 do 5 lat), lecz mogą również być objawem choroby (np. schorzeń układu pokarmowego, oddechowego, nerwowego). Problemy z apetytem nierzadko towarzyszą dzieciom z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, mogą mieć także podłoże emocjonalne. Zaburzenia łaknienia często wymagają wielospecjalistycznego podejścia – współpracy pediatry, lekarzy specjalistów, logopedy, psychologa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie.

Świszczący oddech, ucisk w klatce piersiowej, trudności z oddychaniem oraz kaszel. U niemowląt dodatkowo mogą pojawić się problemy z karmieniem, nadmierne pocenie się. Oczywiście u każdego dziecka objawy mogą być indywidualne.

świszczący oddech u dziecka forum